زندگي مشترك , مراسم عروسي , كيك عروسي , فراهم شدن براي عروسي , شب عروسي , وصلت كردن
همسران انرژي متعددي را براي گزينش كيك عروسي صرف مي نمايند كه بوسيله مهمانان به فاصله چندين دقيقه خورده ميشود . آن‌ها مدت‌ها براي كشف كردن يك تالار دلخواه براي يك شب كاوش مينمايند . خرقه فروشي‌ها و فروشگاه‌هاي داراي اعتبار را براي خرقه عروس و داماد گزينش ميكنند . كارت عروسي‌شان را توصيه مي دهند , با وسواس متعددي وسايل مايحتاج را تهيه و تنظيم مينمايند , دعوت شدگان متعددي دعوت مي نمايند و مخارج متعددي را متقبل ميشوند .
مهيا شدن براي عروسي اكثر زمان ها خيلي زودتر از آمادگي براي وصلت آغاز مي شود . ولي اين در حالي است كه عروسي كردن يك سري ساعت ارتفاع ميكشد و توليد يك وصلت غالب يك قدمت ارتفاع مي كشد .
صراحت دارد كه شب عروسي , يك شب ماندگار است و همگي از انجام شغل هاي آن و پايكوبي لذت ميبرند , ولي بعداز آن عروس و داماد ميخواهند از معاش يشان نيز لذت ببرند .
مسئله اين نيست كه قيد عروسي و جشن و پايكوبي و گزينش را بزنند , اين امور لذتبخش و دوست داشتني‌اند و چه بسا باعث به بيشتر با نيز بودن و انگيزه مشترك داشتن است , البته مسئله اين است كه همانقدر كه به‌اين مساله براي يك شب عروسي دقت مي كنيم و اعتنا مي كنيم تا تمامي چيز به خير و خوبي پيش رود , به مهارت ها و آمادگي‌هايي كه مي بايست براي معاش مشترك پيداكنيم هم دقت كنيم , از قرائت كتاب , كمپاني در دوره‌هاي آمادگي براي وصلت , فرا به چنگ آوردن مهارت هاي ارتباطي و گفت‌وگو كردن غافل نشويم .
تزويج كردن و ماندن در تزويج ۲ كار كاملاً مختلف است . همسران بايستي وقت بيشتري براي آمادگي پس از وصلت صرف نمايند تا آمادگي هاي پيشين از وصلت .
اين فعاليت موفقيت‌هاي بعدي را تضمين مي نمايد , البته متأسفانه خيلي از زوج ها اين عمل را نمي‌كنند . پس جاي تعجب نيست كه‌اين همگي آمار جدايي بالاست . ديويد آلسون مي گويد : “ همسران وقت و پول متعددي را براي مهيا شدن جشن و پاي كوبي عروسي هزينه مي كنند , تا آمادگي براي ازدواج! و اين در حالي است كه عروسي صرفا يك روز ارتفاع ميكشد , درحاليكه وصلت براي تمام قدمت است . ”